W uprawie maliny obserwujemy najczęściej szkody powodowane przez endopasożyty, a w szczególności korzeniaki. Największe zagrożenie stanowi korzeniak szkodliwy (Pratylenchus penetrans). Na plantacji obserwujemy placowe objawy słabego wzrostu roślin oraz nasilenie werticiliozy.
Ponieważ korzeniak ten, wraz z Verticillium dahliae, tworzy kompleks chorobowy – przed założeniem plantacji konieczne jest wykonanie badań dotyczących występowania zarówno tych nicieni, jak i obecności V. dahliae w glebie.
Wyniki obu analiz wskażą ryzyko wystąpienia kompleksu chorobowego, który na już założonej plantacji powoduje poważne straty.
W uprawach maliny lokalnie dochodzi także do strat powodowanych przez nicienie związane z przenoszeniem niektórych wirusów roślinnych, jak krępaki (Trichodorus i Paratrichodorus spp.), ale także sztylaki (Xiphinema spp.).
W celu wykrycia tych nicieni rekomendujemy wykonanie analiz wczesną wiosną lub bardzo późną jesienią (a nawet w czasie łagodnej zimy).
