W uprawie porzeczki czy agrestu obserwujemy najczęściej szkody powodowane przez endopasożyty.  Największe zagrożenie stanowi korzeniak szkodliwy (Pratylenchus penetrans). Na plantacji obserwujemy wówczas placowe objawy słabego wzrostu roślin.

W uprawach porzeczki lokalnie wykrywamy uszkodzenia powodowane przez węgorki (Aphelenchoides spp.), szczególnie węgorka chryzantemowca (A. ritzemabosi).

Objawy wczesnowiosenne są łudząco podobne do typowych uszkodzeń  spowodowanych żerowaniem wielkopąkowca porzeczkowego (Cecidophyopsis ribis). W sezonie, szczególnie gdy jest dużo wilgoci,  na liściach obserwowane są ograniczone nerwami plamki.

Przy zaobserwowaniu podobnych objawów, warto wykonać analizę uszkodzonych liści, aby postawić właściwą diagnozę.